نگاهی به زندگینامه و آثار لویی فردیناند سلین نویسنده فرانسوی

متولد: ۲۷ مه ۱۸۹۴ کوربووا فرانسه

درگذشت: 1 ژوئیه ۱۹۶۱(۶۷ سالگی) Meudon France

آثار قابل توجه: "سفر به انتهای شب . مرگ قسطی. . ریگودون" …

لویی-فردیناند سلین، نام مستعار لوئی-فردیناند دستوش، (زاده ۲۷ مه ۱۸۹۴ ، کوربووا، نزدیک پاریس، فرانسه .درگذشته ۱  ژوئیه ۱۹۶۱، میدون)، نویسنده و پزشک فرانسوی که اگرچه به دلیل استعدادش تحسین می شود، اما بیشتر شناخته شده است. به خاطر یهودستیزی و انسان دوستی اش.

سلین مدرک پزشکی خود را در سال ۱۹۲۴ دریافت کرد و به طور گسترده در مأموریت های پزشکی بدون مرز  برای جامعه ملل سفر کرد. در سال ۱۹۲۸ او یک مطب در حومه پاریس افتتاح کرد و در اوقات فراغت خود می نوشت. او با اولین رمانش «سفر به انتهای شب» (۱۹۳۲ ؛ سفر به انتهای شب) معروف شد، داستان جستجوی شکنجه‌آمیز و ناامید مردی برای یافتن معنا، که به سبکی تند و از هم گسیخته نوشته شده بود و نویسنده‌اش را به‌عنوان رمانی به‌شمار می‌آورد. مبتکر اصلی ادبیات فرانسه در قرن بیستم. Mort à crédit (۱۹۳۶  مرگ قسطی ) دنبال شد، تصویری به همان اندازه تیره و تار از جهانی عاری از ارزش، زیبایی و نجابت.

سلین اگرچه مورد علاقه جناح چپ بود، اما از سفر به اتحاد جماهیر شوروی مأیوس شد و این را در Mea Culpa (۱۹۳۷ ) گفت. او بعداً احساسات ضدیهودی متعصبانه ای را توسعه داد که در سه جزوه بدنام بیان شد: Bagatelles pour un massacre (1937؛ "Trifles for a Massacre")، L'École des Cadavres (1938؛ "مدرسه ای برای اجساد") و Les Beaux Draps. 1941؛ "به هم ریختگی خوب"). این آثار به فرانسوی ها نیز حمله کردند.

در آغاز جنگ جهانی دوم، سلین در خدمات آمبولانس نام نویسی کرد، اما پس از سقوط فرانسه در سال ۱۹۴۰ ، هم همکاری و هم مقاومت را رد کرد و در عوض برای کار در یک داروخانه در بزون بازگشت. او از ترس اینکه متهم به همکاری شود، در جریان آزادسازی متفقین فرانسه از طریق آلمان به دانمارک گریخت، که در آن زمان در اوج بمباران متفقین قرار داشت. او در دانمارک بیش از یک سال در زندان بود، زیرا مقامات فرانسوی او را به همکاری متهم کردند و خواستار استرداد او شدند. او در سال ۱۹۵۱پس از عفو عمومی دادگاه نظامی در پاریس به فرانسه بازگشت. پس از بازگشت، طبابت را از سر گرفت و به نوشتن ادامه داد. آخرین آثار او، سه گانه ای متشکل از D’un Château l’autre (1957؛ قلعه به قلعه)، Nord (1960؛ شمال) و Rigodon (1969؛ Rigadoon)، جنگ جهانی دوم را از درون آلمان به تصویر می کشد. برخی از منتقدان، آنها را از نظر قدرت و سبک با دو رمان مشهور اولیه او برابر می‌دانند. از دیگر آثار می توان به گروه Guignol (1944)، Casse Pipe (1949؛ "Shoting Gallery") و Entretiens avec le Professeur Y (1955؛ "مکالمات با پروفسور Y") اشاره کرد.

در طول دهه ۱۹۳۰ سلین از شهرت بالایی برخوردار بود، اما در طول سال های جنگ و پس از آن به دلیل بدجنسی فزاینده و هیستریک محبوبیت  او کاهش یافت. یأس بی امان، بی اخلاقی، خشم و اروتیسم آثار او همچنان برخی از منتقدان را آزار می دهد، منتقدانی که حتی زمانی که غزلیات آخرالزمانی او را می ستایند به دیدگاه اصلی او اعتراض می کنند. منتقدان دیگر یک انسان گرایی متناقض را در لفاظی های عذاب آور سلین می یابند و هیاهوی او را به عنوان شورشی علیه شر غیرقابل تحمل جهان تفسیر می کنند.

منبع وب سایت : www.britanica.com