زندگینامه و آثار دیوید فینچر کارگردان آمریکایی

دیوید فینچر، با نام کامل دیوید لئو فینچر، (متولد ۲۸ اوت  ۱۹۶۲ دنور، کلرادو، ایالات متحده)، کارگردان موزیک ویدیو و فیلم آمریکایی به خاطر فیلم های خوش ساخت خود که معمولاً به سمت اتمسفر تاریک و فضا سازی وهم آلود  گرایش داشتند، شناخته شده است.

 فینچر در سن آنسلمو، کالیفرنیا بزرگ شد، جایی که در جوانی به سینما علاقه مند شد. این علاقه تا حدی به این دلیل بوده که همسایه جورج لوکاس فیلمساز بود.  فینچر زمانی که دستیار فیلمبردار در Industrial Light & Magic، استودیوی جلوه های ویژه لوکاس شد، هنوز نوجوان بود.  در اواسط دهه 1980، فینچر کارگردانی آگهی‌های تبلیغاتی را آغاز کرد، که به سرعت منجر به تبدیل شدن او به یک کارگردان  موفق موزیک ویدیو شد.  او برخی از نمادین‌ترین نماهنگ‌های دهه‌های 1980 و 1990 را ساخت . از جمله ویدیوهای مدونا «Express Yourself» (1989) و «Vogue» (1990)، و همچنین «Janie's Got a Gun» (1989) از Aerosmith.  این موزیک ویدئو ها به خاطر ویژگی‌های برجسته سینمایی‌شان، از جمله مضامین استادانه و فیلمبرداری  ماهرانه، مورد توجه قرار گرفتند.

 در سال 1992 فینچر اولین کارگردانی فیلم بلند خود را با Alien 3 انجام داد. فیلم تولید مشکلی داشت و از نظر منتقدان و تجاری ضعیف عمل کرد.  این تجربه موقعیت فینچر را در فرانچایز فیلم های پرهزینه ضعیف کرد. پروژه بعدی او فیلم هیجان انگیز و نسبتا کوچک Se7en (1995) بود که حول محور دو کارآگاه (با بازی مورگان فریمن و برد پیت) در جستجوی یک قاتل زنجیره ای (با بازی کوین اسپیسی ) می چرخید.

قتل ها در این فیلم بر اساس هفت گناه کبیره بنا نهاده شده است.  فیلم خوش ساخت  Se7en نقدهای مثبتی به دست آورد ، در باکس آفیس موفق شد و فینچر را به عنوان کارگردانی پیشرو در محافل هالیوود معرفی کرد.  او سپس The Game  را در سال 1997 ساخت که در آن یک سرمایه دار (مایکل داگلاس) پس از دریافت یک هدیه تولد مرموز از برادر خودسرش (شان پن) در یک بازی خطرناک موش و گربه گرفتار می شود.

فینچر در پشت دوربین یک کمال گرا بود و به دلیل تمایلش به گرفتن چندین برداشت وسواس گونه  از یک صحنه معروف شد . گاهی اوقات بیش از۵۰  برداشت  حتی برای یک صحنه  نسبتاً کوتاه انجام می شد.  ماهیت کمال گرای  او منجر به تولید فیلم هایی با استاندارد و کیفیت  بصری فوق العاده شد، از جمله کار او در سال ۱۹۹۹ Fight Club (با بازی پیت و ادوارد نورتون). این فیلم بر روی یک کارگر یقه سفید ناراضی متمرکز است که مجموعه ای از سازمان های گانگستری زیرزمینی را تأسیس می کند.  "باشگاه مبارزه" به عنوان یک کاوش طعنه آمیز در مورد هویت خود و مردانگی عمل می کند.  با وجود ناامیدی در گیشه در اثرگذاری مطلوب ، Fight Club در شبکه خانگی به یک حس کالت گونه در میان طرفدارن ژانر  تبدیل شده و هواداران دو آتشه ای برای خود ایجاد کرد.

فینچر سپس «اتاق وحشت» (2002) را ساخت، داستان مادر (جودی فاستر) و دختری (کریستن استوارت) که با یک تهاجم وحشتناک به خانه خود مبارزه می کنند.

 پنج سال تا فیلم بلند بعدی فینچر به نام زودیاک (2007)، که داستان قاتل زودیاک و تلاش بیهوده برای دستگیری او را بازگو می کرد، باقی مانده بود.  زودیاک که با فیلم‌های قبل از خود فاصله زیادی دارد، مقدار کمی از پالت رنگی تیره ، نمای شهری غم‌انگیز و زوایای دوربین نامحسوس را در خود جای داده است.  در عوض، فیلم رویه‌ای شیک و پرتنش در دست گرفته و به شیوه‌ ای  سرراست روایت می‌شود که «هودونیت‌های» پارانوئید کلاسیک دهه 1970 را تداعی می‌کند.

فینچر به گسترش کار خود ادامه  ادامه داد و فیلم The Curious Case of Benjamin Button (2008) را کارگردانی کرد که اقتباسی از داستان کوتاه F. Scott Fitzgerald درباره مردی (با بازی پیت) است که معکوس پیر می شود.  اگرچه "مورد عجیب بنجامین باتن" به اندازه زودیاک مورد تحسین منتقدان قرار نگرفت، اما این فیلم اولین نامزدی اسکار بهترین کارگردانی را برای فینچر به ارمغان آورد.

فینچر سپس "شبکه اجتماعی" (2010) را که تصویری از به قدرت رسیدن مارک زاکربرگ، بنیانگذار فیس بوک است، هدایت کرد.  این فیلم توسط بسیاری از منتقدان به‌عنوان آنالوگ قرن بیست و یکمی همشهری  کین مورد استقبال قرار گرفت و فینچر برنده جایزه بهترین کارگردانی گلدن گلوب و نامزد دریافت جایزه اسکار شد.

فینچر با «دختری با خالکوبی اژدها» (2011) که اقتباسی خوش ساخت  از رمان پرفروش استیگ لارسون در مورد تحقیق درباره یک قتل حل نشده است، دوباره به ژانر جنایت و معما پرداخت.

او سپس به عنوان تهیه‌کننده اجرایی درام سیاسی House of Cards (2013–2018)، یک سریال اپیزودیک که برای نتفلیکس ساخته و از طریق سرویس پخش آنلاین این شرکت پخش شد، به کار خود ادامه داد. فینچر همچنین دو قسمت اول برنامه را کارگردانی کرد و جایزه امی را برای کار در قسمت افتتاحیه دریافت کرد.

او سپس اقتباسی از رمان پرفروش «دختر گمشده» (2014) اثر مهیج نویسنده گیلیان فلین را کارگردانی کرد که درباره شرایط مرموز ناپدید شدن یک زن است.

پروژه بعدی او سریال نتفلیکسی Mindhunter (2017-2019) ، درباره اولین پروفایل جنایتکاران در FBI بود.  فینچر چندین قسمت از سریال را کارگردانی و همچنین به عنوان تهیه کننده اجرایی فعالیت کرد.

او سپس کارگردانی Mank (2020) را بر عهده گرفت، فیلمی بیوگرافی درباره هرمان مانکیویچ و تلاش های او برای نوشتن فیلمنامه کلاسیک "همشهری کین" اثر اورسن ولز.  این فیلم مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و فینچر سومین نامزدی اسکار خود را برای بهترین کارگردانی دریافت کرد.

منبع:    britannica.com