زندگینامه و آثار دیوید بوویی ( David Bowie (1947–2016) ستاره راک بریتانیایی
دیوید بوویی ستاره راک انگلیسی بود که به خاطر خلق کاراکتر موسیقی دراماتیک از جمله شخصیت زیگی استارداست شهرت داشت. او در سال 1996 وارد تالار مشاهیر راک اند رول شد.
اگر به شنیدن موسیقی آنالوگ علاقمند هستید، برای خرید صفحه گرام دیوید بویی به لینک زیر وارد شوید :
David Bowie – Low / 1 LP
دیوید بووی که بود؟
اولین موفقیت دیوید بووی، ستاره راک، آهنگ "Space Oddity" در سال 1969 بود. بووی، ستاره اصلی پاپ، به یک شخصیت علمی تخیلی خارق العاده برای آلبوم زیگی استارداست تبدیل شد. او بعداً به همراه کارلوس آلومار و جان لنون آهنگ "شهرت" را نوشت که اولین تک آهنگ شماره 1 او در آمریکا در سال 1975 شد. بووی بازیگری کارکشته نیز بود . وی در فیلم مردی که به زمین افتاد در سال 1976 بازی کرد. Roll Hall of Fame وی به تالار مشاهیر بریتانیا در سال 1996 راه یافت. مدت کوتاهی پس از انتشار آخرین آلبوم خود، بووی در 10 ژانویه 2016 بر اثر سرطان درگذشت.
سال های اول
دیوید بووی که به خاطر ظاهر و صدای همیشه در حال تغییرش به عنوان یک آفتاب پرست موسیقی شناخته می شود، دیوید رابرت جونز در بریکستون، جنوب لندن، انگلستان، در 8 ژانویه 1947 به دنیا آمد.
بووی از دوران کودکی به موسیقی علاقه نشان داد و در 13 سالگی شروع به نواختن ساکسیفون کرد. او بسیار تحت تأثیر برادر ناتنی خود تری قرار گرفت که 9 سال بزرگتر بود و بویی جوان را در معرض دنیای موسیقی راک و ادبیات ترانه قرار داد.
اما تری مشکلات خود را داشت و بیماری روانی او که خانواده را مجبور کرد او را به یک موسسه بسپارند، تا مدت زیادی مشکلات وی بخش زیادی از زندگی بووی را شکار کرده بود. تری در سال 1985 خودکشی کرد، تراژدی که به نقطه عطف آهنگ بعدی بووی، "Jump They Say" تبدیل شد.
پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان فنی بروملی در 16 سالگی، بووی به عنوان یک هنرمند تجاری شروع به کار کرد. او همچنین به نواختن موسیقی ادامه داد و با تعدادی از گروه ها ارتباط برقرار کرد و خودش گروهی به نام دیوی جونز و لوور ترید را رهبری کرد. چندین تک آهنگ از این دوره بیرون آمدند، اما هیچ چیز آن گونه که خواننده و موزیسین جوان مورد نظرش بود پیش نرفت در ابتدا موفقیت تجاری زیادی حاصل نشد.
دیوید از ترس اشتباه گرفتن با دیوی جونز از Monkees، نام خانوادگی خود را به Bowie تغییر داد، نامی که از چاقویی که توسط پیشگام آمریکایی قرن نوزدهم جیم بووی ساخته شده بود، الهام گرفته شد.
در نهایت، بووی به تنهایی شروع به کار کرد. اما پس از ضبط یک آلبوم انفرادی ناموفق، بووی برای یک دوره موقت از دنیای موسیقی خارج شد. مانند بسیاری از زندگی بعدی او، این چند سال ثابت شد که برای این هنرمند جوان بسیار تجربه خوبی بوده است. او برای چند هفته در سال 1967 در یک صومعه بودایی در اسکاتلند زندگی کرد. بووی بعداً گروه میمکی خود را به نام Feathers راه اندازی کرد.
در همین زمان او با آنجلا بارنت متولد آمریکا نیز آشنا شد. این دو در 20 مارس 1970 ازدواج کردند و با هم صاحب یک پسر شدند که نام مستعار "زووی" را در سال 1971 به او دادند، قبل از طلاق در سال 1980. او اکنون با نام تولد خود، دانکن جونز شناخته می شود.
ستاره پاپ
در اوایل سال 1969، بووی تمام وقت به موسیقی بازگشت. او قراردادی با مرکوری رکوردز امضا کرد و تابستان آن سال تک آهنگ "Space Oddity" را منتشر کرد. بویی بعداً گفت که این آهنگ پس از دیدن فیلم استنلی کوبریک در سال 2001: یک ادیسه فضایی به او الهام شد: "من برای دیدن فیلم از ذهنم خارج شدم و واقعاً من را به وحشت انداخت، به خصوص گذرگاه سفر."
این آهنگ به سرعت در میان مردم طنین انداز شد، که تا حد زیادی با استفاده بی بی سی از این آهنگ در هنگام پوشش دادن خبر از فرود آپولو 11 بر ماه ایجاد شد. این آهنگ بعد از انتشار در ایالات متحده در سال 1972 به موفقیت رسید و به رتبه 15 در جدول صعود کرد.
آلبوم بعدی بووی، مردی که دنیا را فروخت (1970) او را به شهرت بیشتری رساند. این آلبوم صدای راک سنگین‌تری را نسبت به هر چیزی که بووی قبلاً انجام داده بود ارائه می‌کرد و شامل آهنگ «همه دیوانه‌ها» درباره برادر نهادینه‌شده‌اش، تری بود. اثر بعدی او، Hunky Dory در سال 1971، دو موفقیت را به نمایش گذاشت: آهنگ عنوانی که ادای احترامی به اندی وارهول، Velvet Underground و باب دیلن بود. و "تغییرات" که به تجسم خود بووی آمد.
با زیگی استارداست آشنا شوید
با افزایش چهره مشهور بووی، تمایل او به حدس زدن طرفداران و منتقدان نیز افزایش یافت. او ادعا کرد که همجنس‌باز است و سپس دنیای پاپ را با Ziggy Stardust، تصور بووی از یک ستاره راک محکوم به فنا، و گروه پشتیبان او، The Spiders from Mars، آشنا کرد.
آلبوم او در سال 1972 به نام «ظهور و سقوط زیگی استارداست و عنکبوت‌ها از مریخ» او را به یک سوپراستار تبدیل کرد. بووی با پوشیدن لباس‌های وحشی که از نوعی آینده وحشی صحبت می‌کرد، خود استارداست را به تصویر می‌کشید، عصر جدیدی را در موسیقی راک نشان می‌داد، دورانی که به نظر می‌رسید رسماً پایان دهه 1960 و دوران وودستاک را اعلام می‌کرد.
تغییرات بیشتر
اما به همان سرعتی که بووی خود را به Stardust تبدیل کرد، دوباره تغییر کرد. او از شهرت خود استفاده کرد و آلبوم هایی برای لو رید و ایگی پاپ تولید کرد. در سال 1973، او عنکبوت ها را منحل کرد و شخصیت Stardust خود را کنار گذاشت. بویی به سبک گلم راک مشابهی با آلبوم علاءالدین سانه (1973) ادامه داد که شامل «جن جین» و «بیایید شب را با هم بگذرانیم»، همکاری او با میک جگر و کیث ریچاردز بود.
تقریباً در این زمان، او علاقه خود را به روزهای اولیه خود در صحنه مود انگلیسی نشان داد و Pin Ups را منتشر کرد، آلبومی پر از آهنگ‌های کاور که در ابتدا توسط گروه‌های محبوبی از جمله Pretty Things و Pink Floyd ضبط شده بود.
در اواسط دهه 1970، بووی دستخوش تغییراتی در مقیاس وسیع شد. لباس‌های پر زرق و برق و دکورهای زیبا از بین رفته بودند. در دو سال کوتاه، او آلبوم های دیوید زنده (1974) و آمریکایی های جوان (1975) را منتشر کرد. آلبوم دوم دارای آوازهای دو صدایی توسط لوتر وندروس جوان بود و شامل آهنگ "Fame" بود که با همکاری جان لنون و کارلوس آلومار نوشته شد، که اولین تک آهنگ شماره یک بووی در آمریکا شد.
در سال 1980، بووی که اکنون در نیویورک زندگی می‌کرد، آلبومی با تمجید از Scary Monsters را منتشر کرد که شامل تک آهنگ «Ashes to Ashes» بود، که نوعی نسخه به‌روز شده قبلی او «Space Oddity» بود.
سه سال بعد، بووی Let's Dance (1983) را ضبط کرد، آلبومی که شامل مجموعه ای از موفقیت ها مانند آهنگ عنوان، "Modern Love" و "China Girl" بود و آثار گیتار Stevie Ray Vaughan را به نمایش گذاشت.
البته، علایق بووی فقط در موسیقی نبود. عشق او به فیلم به او کمک کرد تا نقش اصلی را در مردی که به زمین افتاد (1976) به دست آورد. در سال 1980، بووی در برادوی در فیلم The Elephant Man بازی کرد و برای بازی خود مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. در سال 1986 در فیلم فانتزی ماجراجویی هزارتو به کارگردانی جیم هنسون و تهیه کنندگی جورج لوکاس در نقش جارت، پادشاه گابلین بازی کرد. بووی در این فیلم مقابل جنیفر کانولی نوجوان و گروهی از عروسک‌ها را بازی کرد که به یک فیلم کلاسیک کالت دهه 1980 تبدیل شد.
در طول دهه بعد، بووی بین بازیگری و موسیقی حرکت کرد و دومی به ویژه در رنج بود. خارج از چند موفقیت متوسط، حرفه موسیقی بووی رو به افول گذاشت. پروژه جانبی او با نوازندگان ریو گابرلز و تونی و هانت سیلز، معروف به ماشین قلع، دو آلبوم به نام‌های ماشین قلع (1989) و ماشین قلع II (1991) منتشر کرد که هر دو ثابت کردند که فلاپ هستند. آلبوم پر سر و صدای او Black Tie White Noise (1993) که بووی آن را به عنوان هدیه عروسی به همسر جدیدش، سوپرمدل ایمان توصیف کرد، نیز به سختی در بین خریداران رکورد طنین انداز شد.
به اندازه کافی عجیب، محبوب ترین ساخته بووی در آن دوره Bowie Bonds بود، اوراق بهادار مالی که خود هنرمند با حق امتیاز آثار خود در سال 1990 حمایت می کرد. بووی این اوراق را در سال 1997 منتشر کرد و 55 میلیون دلار از فروش آن به دست آورد. هنگامی که اوراق قرضه در سال 2007 سررسید شد، حقوق کاتالوگ پشتی آثار وی به او بازگردانده شد.
سالهای بعد
در سال 2004، بووی در هنگام روی صحنه رفتن در آلمان دچار حمله قلبی شد. او بهبودی کامل پیدا کرد و با گروه‌هایی مانند آرکید فایر و اسکارلت جوهانسون در آلبوم او Anywhere I Lay My Head (2008) که مجموعه‌ای از کاورهای تام ویتس بود، کار کرد.
بووی که در سال 1996 وارد تالار مشاهیر راک اند رول شد، در سال 2006 جایزه یک عمر دستاورد هنری گرمی را دریافت کرد. او تا سال 2013 تا زمان انتشار آلبوم روز بعدش در سال 2013 که به رتبه 2 جدول بیلبورد صعود کرد، برای چندین سال کمرنگ بود. سال بعد، بووی بهترین مجموعه موفق را منتشر کرد، Nothing Has Changed، که شامل آهنگ جدید "Sue (Or in a Season of Crime)" بود. در سال 2015، او در Lazarus، یک موزیکال راک خارج از برادوی با بازی مایکل سی هال، همکاری کرد که شخصیت او را از مردی که به زمین افتاد دوباره بازبینی کرد.
بویی آخرین آلبوم خود Blackstar را در 8 ژانویه 2016 در شصت و نهمین سالگرد تولدش منتشر کرد. جان پارلس، منتقد نیویورک تایمز خاطرنشان کرد که این یک اثر "عجیب، جسورانه و در نهایت پاداش" بود "با روحیه ای که با آگاهی تلخ از مرگ و میر تیره شده بود." تنها چند روز بعد، جهان متوجه شد که این رکورد در شرایط سختی ثبت شده است.
مرگ و میراث
این نماد موسیقی در 10 ژانویه 2016، دو روز پس از تولد 69 سالگی خود درگذشت. در پستی در صفحه فیس بوک خود آمده است: «دیوید بووی پس از ۱۸ ماه مبارزه شجاعانه با سرطان، امروز در محاصره خانواده‌اش در آرامش درگذشت.»
از او همسرش ایمان، پسرش دانکن جونز و دخترش الکساندریا و ناتنی دخترش زولخا هیوود به یادگار مانده است. بووی همچنین میراث موسیقایی چشمگیری از خود به جای گذاشت که شامل 26 آلبوم بود. تهیه کننده و دوست او تونی ویسکونتی در فیس بوک نوشت که آخرین رکورد او، بلک استار، "هدیه فراق او" بود.
دوستان و هواداران از درگذشت او ناراحت شدند. ایگی پاپ در توییتر نوشت: "دوستی دیوید چراغ زندگی من بود. من هرگز چنین فرد درخشانی را ندیدم." رولینگ استونز در توییتر از او به عنوان "مردی فوق العاده و مهربان" و "یک اصل واقعی" یاد کرد. و حتی کسانی که شخصاً نمی دانستند تأثیر کار او را احساس کردند. کانیه وست در توییتی نوشت: "دیوید بووی یکی از مهمترین الهام بخش من بود." مدونا پست کرد "این هنرمند بزرگ زندگی من را تغییر داد!"
در فوریه 2017، بووی به دلیل موفقیت آلبوم آخرش شناخته شد، زیرا او در دسته های بهترین آلبوم راک آلترناتیو، بهترین آلبوم مهندسی (غیر کلاسیک)، بهترین بسته ضبط، بهترین اجرای راک و بهترین آهنگ راک جوایز گرمی را برنده شد.
در اواخر سال 2017، HBO از تریلر مستند دیوید بووی: پنج سال آخر پرده برداری کرد که به بررسی دوره ای می پردازد که در آن این هنرمند دو آلبوم آخر خود را منتشر کرد و موزیکال صحنه ای خود را زنده کرد. این مستند که در تاریخ 8 ژانویه 2018، در روز تولد 71 سالگی او پخش می‌شود، شامل تصاویری است که قبلاً دیده نشده بود و مکالمه‌هایی با نوازندگان، تهیه‌کنندگان و کارگردانان موزیک ویدیو که با او در تور آخرش کار کرده‌اند، وجود دارد.
در بهار 2018، Spotify "David Bowie Subway Takeover" در ایستگاه های به هم پیوسته برادوی-لافایت و خیابان بلیکر شهر نیویورک رونمایی شد. در ادامه نمایشگاه «دیوید بووی است» در موزه بروکلین، نمایش‌های متروپولیتن که شامل عکس‌های پرشور، آثار هنری طرفداران و نقل قول‌هایی از این موزیسین بود و هر قطعه اصلی حاوی کد Spotify برای همراهی صوتی بود رونمایی شد.
در آن تابستان، اعلام شد که اولین ضبط شناخته شده استودیویی از بووی، مربوط به سال 1963، در حراجی به فروش خواهد رسید. بووی که هنوز با نام تولدش دیوید جونز و عضو گروهی به نام کنرادز شناخته می‌شد، آواز اصلی ترانه‌ای به نام «I Never Dreamed» را به عنوان بخشی از تست بازیگری Decca Records خواند. دمو که هرگز منتشر نشد، در خانه درامر و مدیر سابق گروه کشف شد.
منبع وب سایت: www.biography.com