جو مک نالی: «تا زمانی که مکان را ترک نکرده‌اید، دوربین خود را جمع و جور نکنید».
F.W. Hasselblad & Co یک مرکز تجاری پر رونق از گوتنبرگ، سوئد می باشد که در اواخر قرن نوزدهم، انقلابی را در بازار در زمینه رو به رشد عکاسی ایجاد کرد. تا زمانی که آروید ویکتور هاسلبلاد، پسر موسس و علاقه‌مند به عکاسی آماتور، پدرش را تشویق کرد تا یک بخش عکاسی تأسیس کند که هاسلبلاد متوجه شد که آنها تا کنون در راه اشتباهی بوده اند.
آروید ویکتور پدرش را که مدیر هاسلبلاد که عمدتاً یک شرکت صادرات و واردات بود، متقاعد کرد تا یک بخش عکاسی در شرکت موفق خود باز کند، به این دلیل که آنها می توانند محصولات و کار خود را در هنگام ورود و خروج مستند کنند.
با گفتن این جمله معروف که «من مطمئناً فکر نمی‌کنم که ما از این بابت پول زیادی به دست آوریم، اما حداقل به ما امکان می‌دهد رایگان عکس بگیریم» هر دو به سرعت ثابت شدند که اشتباه می‌کنند زیرا بخش عکاسی به سرعت به بخش عمده‌ای از F.W. Hasselblad & تبدیل شد. شرکت و در نهایت این کار تبدیل به کسب و کار شرکت شد.
در سفری کوتاه به انگلستان، آروید ویکتور با جورج ایستمن ملاقات کرد که در حال راه‌اندازی شرکت کداک بود و عکاسی را برای مصرف‌کنندگان عادی در دسترس قرار داد. این دو مرد با دادن قول همکاری ، شراکتی را تشکیل دادند که 80 سال عمر کرد . از سال 1888، Hasselblad شروع به تولید محصولات Eastman کرد. اسم شرکت در ابتدا کداک ایستمن بود.
با افزایش محبوبیت عکاسی، تقاضا برای محصولات این سازنده افزایش یافت و پیوند آنها را تقویت کرد. بخش عکاسی Hasselblad آنقدر سریع رشد کرد که در سال 1908 آنها از کسب و کار اصلی جدا شدند و به شرکت خود، Hasselblad's Fotografiska AB تبدیل شدند.
به زودی، Hasselblad شروع به کار بر روی توسعه آزمایشگاه ها و فروشگاه های خرده فروشی برای فروش محصولات Kodak Eastman کرد. ویکتور هاسلبلاد، نوه بنیانگذار شرکت که این شرکت را به ارث برد با اشتیاق به عکاسی و عزم برای بهبود تجهیزات موجود در دنیای عکاسی رشد کرد و نظرات و پیشنهادات خود در مورد بهبود دوربین را با دقت در یادداشت ها ثبت کرد. پدرش که متوجه شور و شوق او شد، او را در 18 سالگی از مدرسه خارج کرد و به درسدن فرستاد تا در مورد صنعت دوربین و تولید اپتیک بیاموزد.
هاسلبلاد پس از کار به عنوان شاگرد در صنعت دوربین در اروپا، به کار در کارخانه‌های دوربین و فیلم‌سازی در ایالات متحده ادامه داد و آزمایشگاه‌ها و فروشگاه‌های دوربین را در طول زمان توسعه داد تا بینش و درک دنیای عکاسی را به دست بیاورد.
جهان به سرعت به آزمایشگاه تحقیق و توسعه او تبدیل شد. ویکتور با دسترسی به جامعه بین‌المللی و برخی از ذهن‌های تجاری پیشرو در جهان، رابطه خود را با جورج ایستمن، یکی از مهم‌ترین چهره‌های دنیای عکاسی توسعه داد.
ایستمن با درخشش در هسلبلاد جونیور، ویکتور را به عنوان دستیار خود در خانه اش در روچستر، نیویورک به کار گرفت. زمانی که ویکتور در نهایت برای ادامه تجارت خانوادگی به سوئد بازگشت، شرکت هاسلبلاد متوجه شد که دوستی بین دو شرکت چقدر مثمر ثمر بوده است.
در سال 1939، شروع جنگ باعث شد ارتش سوئد برای امکان درگیری آماده شود که در آن زمان برای جنگ مردم و دولت سوئد آماده نبودند. در حالی که سربازان آلمانی در مرز نورژ منتظر بودند، این کشور بی‌طرف ارتش خود را تجهیز کرد. آلمانی ها یک دوربین نظارت هوایی ساخته ند کهه از جمله تجهیزاتی بود که دولت سوئد به شدت به آن نیاز داشت. مشخص نیست که چگونه، اما ارتش سوئد به نوعی یک عدد از این دوربین هوایی آلمانی را ضبط کرده و قصد داشت یک نمونه مهندسی معکوس از آن را تولید کند.
ویکتور هاسلبلاد، که اکنون به عنوان یک متخصص دوربین برای خود شهرت پیدا کرده بود، اولین فرد برای هدف مورد نظر ارتش سوئد بود. در سال 1940 دولت به او نزدیک شد و از او پرسید که آیا می تواند دوربینی مشابه دوربین آلمانی بازیابی شده تولید کند.
افسانه ها حاکی از آن است که ویکتور پاسخ داد: "نه، اما من می توانم یکی بهتر بسازم". در آن بهار، هاسلبلاد یک کارگاه دوربین سازی در یک سوله ساده در گوتنبرگ تأسیس کرد. بقیه اش تاریخ است.
هاسلبلاد با کمک یک مکانیک با استعداد از کارگاه اتومبیل در آن نزدیکی، مهندسی معکوس دوربین نظارت هوایی آلمان را آغاز کرد و اولین چیزی که تبدیل به اولین هاسلبلاد شد، HK7 نام داشت ، یک دوربین 7×9 که از فیلم 80 میلی‌متری استفاده می‌کرد و مجهز به آن بود.به همراه یک لنز زایس بیوتسار
بین سال های 1941 تا 1945، هاسلبلاد در مجموع 342 دوربین مختلف را با همکاری ارتش سوئد تولید کرد. اما Hasselblad همیشه مشارکت آنها را به عنوان اولین گام به سوی توسعه یک دوربین غیرنظامی، چیزی قابل حمل که می تواند در دست جا شود، می دانست.
ویکتور تنها پس از پایان جنگ توانست به طور کامل روی این موضوع تمرکز کند، اما در سال 1948 موفق شد اولین دوربین مصرفی هاسلبلاد، 1600F - یک دوربین 6×6 با لنزهای کداک و منظره یاب قابل تعویض را تولید کند. بعداً 1600F پبازبینی شد که منجر به 1000F شد. افسانه ای متولد شد.
Hasselblad از آن زمان به توسعه مدل‌ها و فرمت‌های دوربین مختلف ادامه داد و خود را به عنوان یک پیشرو در زمینه مهندسی عکاسی و اپتیک معرفی کرد.
رویکرد Hasselblad توسط بسیاری کپی و تقلید شده است، اما هرگز با آن برابری نکرده است. عکاسان هاسلبلاد را که نام خانوادگی محبوبی است هنوز به عنوان جام مقدس دوربین ها می دانند.
منبع: https://independent-photo.com