مروری بر زندگینامه و آثار روبر برسون، نویسنده و کارگردان فرانسوی

 متولد: 25 سپتامبر 1901 در فرانسه
 درگذشت: 18 دسامبر 1999 (سن 98) در پاریس ، فرانسه

روبر برسون ، (متولد 25 سپتامبر 1901 ، برومونت-لامونته ، پوی دو دو ، فرانسه- درگذشت 18 دسامبر 1999 ، دروئه سور دوروت) ، نویسنده و کارگردان فرانسوی که با وجود تولید محدود آثارش ، به حق به عنوان  یکی از معدود نابغه های معتبر سینما شناخته می شود.

 جزئیات سال های اولیه فعالیت  روبر برسون مبهم است ، اگرچه مشخص است که او نقاشی را در دبیرستان آغاز کرد ، جایی که در زبان و فلسفه سرآمد بود.  حضور او در Lycée Lakanal à Scoaux پاریس ؛  و در سال 1926 ازدواج کرد. او تا سال 1933 ، هنگامی که اولین فیلمنامه خود را نوشت ، حرفه نقاشی را دنبال کرد.  سال بعد او انتشارات Affaires را اداره کرد، یک موضوع کوتاه طنزآمیز اولین فیلم او بود.  او که قادر به تأمین مالی فیلم بعدی نبود ، برای دیگر کارگردانان ، از جمله رنه کلر ، فیلمنامه نوشت.  وی با شروع جنگ جهانی دوم به ارتش اعزام شد ، در سال 1940 توسط آلمان ها اسیر شد و بیش از یک سال اسیر جنگی بود .  هنگامی که او به پاریس بازگشت ، صنعت فیلمسازی فرانسه به گونه ای به هم ریخته بود که به راحتی کار پیدا کرد.  در سال 1943 او اولین فیلم خود ، Les Anges du péché را کارگردانی کرد.

 با پیشرفت حرفه ای ، او یک سبک مینیمالیستی ایجاد کرد که نه سنتی بود و نه مبهم.  او گفت: "برای من فیلمسازی عبارت است از ترکیب تصاویر و صداهای اشیاء واقعی به ترتیبی که عناصر بصری و شنیداری را از یکدیگر متأثر کند."  "آنچه من با آن مخالفم فیلمبرداری با آن وسیله فوق العاده - دوربین - از چیزهایی است که واقعی نیستند.  مجموعه ها و بازیگران واقعی نیستند. "  با به دست آوردن کنترل کامل خلاقانه بر روی کار خود ، او به طور کامل در محل فیلمبرداری می کرد و از صداهای طبیعی به جای دوبله پس از تولید استفاده کرد.  تنها امتیاز او به هنر ، انفجار گاه و بیگاه موسیقی کلاسیک به عنوان موسیقی پس زمینه بود.  او همچنین از همکاری با بازیگران حرفه ای امتناع کرد و آماتورهایی را ترجیح داد که چهره یا صدایشان آنها را برای نقش هایی که ایفا می کردند مناسب می ساخت.  اگرچه او با زحمت فراوان با بازیگران غیر حرفه ای  خود تمرین می کرد و حتی کوچکترین ژست یا انحراف گفتاری آن ها را برای ایفای بهتر نقش تنظیم می کرد ، اما آنچه به نظر می رسید آنقدر تازه و خودجوش بود که بسیاری از درام های نئورئالیستی را در برابر آثار خود شرمنده می کرد.

روند ساخت فیلم های او بی شک ریاضت آمیز بودند ، بدون کادر بندی های فانتزی دوربین ، بدون لحظات غافل گیر کننده در روند فیلم و سایر وسایل جلب توجه.  در Un Condamme à mort s’est échappé (1956 ؛ مردی که فرار کرد) ، بر اساس تجربیات خود کارگردان در زمان جنگ ، رویکرد بدون حاشیه وی با عنوان آغازین بیان شد: «این داستان در واقع اتفاق افتاد.  من آن را بدون تزئینات به نمایش گذاشته ام. "  فئودور داستایوفسکی و ژرژ برنانوس - که از  آن ها در ساخت شاهکار خود الهام گرفت 1950 ، Le Journal d'un curé de campagne (خاطرات یک کشیش روستایی)  از بت های ادبی برسون بودند - برسون اغلب روایت های خود را در قالب یک دفتر خاطرات طراحی می کرد.  داستان ها منحصراً از دیدگاه قهرمان داستان بیان می شدند و فقط آنچه را که شخصیت اصلی در آن لحظه تجربه می کرد ، آشکار می کرد.  یکی از موفق ترین نمونه های این تکنیک اول شخص Au hasard Balthasar (1968) بود که در آن "شخص" یک خر بود.  کاتولیک گرایی متعصب برسون نیز در آثار او بافته می شد.  چندین فیلم ، به ویژه Pickpocket (1959) و Le Procès de Jeanne d'Arc (1962 ؛ محاکمه ژوان آرک) ، به طور ناگهانی با شخصیت اصلی به آرامی و با رویکردی اجتناب ناپذیر سرنوشت به پایان می رسید.

فیلم شناسی

 مخفی کردن HideWriter (17 اعتبار)
  2020 یادداشت هایی درباره فیلمبردار 
  1983 L'Argent (نویسنده)
  1977 شیطان 
  1971 چهار شب یک رویاپرداز
  1969 زن ملایم 

  1967 Mouchette (سناریو و اقتباس و گفتگو)
  1966 Au Hasard Balthazar

  1962 محاکمه جوآن
  1959 جیب بر (نویسنده)
  1956 مردی که فرار کرد (گفتگو) / (سناریو)
  1951 Diary of a Country Priest (سناریو - اقتباس)

  1945 Les Dames du Bois de Boulogne (سناریو و اقتباس)

  1943 فرشتگان گناه (سناریو)

  1937 South Carrier (فیلمنامه فیلمبرداری - در نقش R. Bresson)
  1936 Les jumeaux de Brighton (اقتباس)
  1934 روابط عمومی (کوتاه) (گفتگو) / (سناریو)
  1933 C'était un musicien (گفتگو)
 نمایش ShowDirector (14 اعتبار)
 نمایش مدیر واحد دوم یا دستیار کارگردان (1 اعتبار)
 نمایش ShowEditor (1 اعتبار)

نمایش ShowThanks (5 اعتبار)
 ShowSelf (10 اعتبار)
 نمایش فیلم ShowArchive (8 اعتبار)

منابع:

www.britannica.com

 www.imdb.com