جنیس جاپلین (جینیز جاپلین) خواننده مشهور راک بلوز در اواخر دهه 1960 به شهرت رسید. و به خاطر آوازهای قدرتمند و الهام گرفته از بلوز شهرت داشت. وی در اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر در سال 1970 درگذشت.
جنیس جاپلین که بود؟
جنیس جاپلین در اوایل جوانی به موسیقی علاقه مند شد ، اما زندگی حرفه ای او موفقیت آمیز نبود تا اینکه در سال 1966 به گروه Big Brother و Holding Company پیوست. آلبوم 1968 آنها با عنوان Cheap Thrills بسیار مورد توجه قرار گرفت. با این حال ، اصطکاک بین جاپلین و گروه باعث شد او خیلی زود از Big Brother جدا شود. جاپلین که به دلیل آوازهای قدرتمند و الهام گرفته از بلوز شناخته می شود ، در سال 1969 اولین تلاش انفرادی خود را با ترانه ای به نام "I Got Dem Ol 'Kozmic Blues Again Mama!" منتشر کرد. این آلبوم نظرات متفاوتی را دریافت کرد ، اما پروژه دوم او ، مروارید (1971) ، پس از مرگ جینیز جاپلین منتشر شد ، مروارید یک موفقیت بزرگ بود. این خواننده در اثر اوردوز(مصرف بیش از حد مواد مخدر ) در 4 اکتبر 1970 ، در سن 27 سالگی درگذشت. مرگ وی بسیار ناگهانی بود.
اوایل زندگی جاپلین در 19 ژانویه 1943 در پورت آرتور ، تگزاس متولد شد. جاپلین که در موسیقی راک زمینه جدیدی را برای زنان ایجاد کرد ، در اواخر دهه 1960 به شهرت رسید و با آوازهای قدرتمند و الهام گرفته از بلوز مشهور شد. او در یک شهر کوچک تگزاس بزرگ شد که به دلیل ارتباط با صنعت نفت و دارای چشم انداز مخازن و پالایشگاه های نفت معروف است. برای سالها ، جاپلین برای فرار از این جامعه محدود تلاش می کرد و حتی مدت بیشتری را صرف تلاش برای غلبه بر خاطرات سالهای دشوار خود در آنجا کرد.
در اوایل جوانی عشق به موسیقی تمام وجود او را فرا گرفت.، از زمان کودکی جاپلین در گروه کر کلیسای منطقه شان آواز می خواند و به عنوان یک صدای مستعد خود را نشان می داد. او تا سن شش سالگی که خواهرش لورا به دنیا آمد تنها فرزندخانواده بود. چهار سال بعد ، برادرش ، مایکل ، وارد شد. جاپلین دانش آموز خوبی بود و تقریباً محبوب بود تا حدود 14 سالگی که برخی از عوارض جانبی بلوغ شروع شد. او آکنه گرفت و وزنش افزایش یافت.
در دبیرستان توماس جفرسون ، جاپلین شروع به شورش کرد. او از مدهای محبوب دختران در اواخر دهه 1950 اجتناب کرد ، اغلب انتخاب او پوشیدن پیراهن و شلوار مردانه یا دامن کوتاه بود . جاپلین ، که دوست داشت در میان مردم متمایز شود ، هدف برخی از طعنه ها و همچنین یک موضوع محبوب در شایعات مدرسه قرار گرفت. برخی او را "خوک" خواندند ، در حالی که دیگران گفتند که او از نظر جنسی رفتار گستاخانه ای دارد که زیاد سنخیتی با فرهنگ جامعه ندارد.
جاپلین سرانجام گروهی از دوستان که غالبا پسر بودند را ایجاد کرد که علاقه همه آ ن ها به موسیقی و هیپیسم و بیت فصل مشترک بیشترشان بود ، که هنجارهای استاندارد را رد می کردند و بر بیان خلاقانه تأکید داشتند (جک کرواک و آلن گینزبرگ دو چهره برجسته جنبش بیت بودند).
علایق موسیقی اولیه
از نظر موسیقی ، جینیس جاپلین و دوستانش به سمت بلوز و جاز گرایش پیدا می کردند و هنرمندانی چون Lead Belly را تحسین می کردند. جاپلین همچنین از خواننده های افسانه ای بلوز ، بسی اسمیت ، ما راینی و اودتا ، یکی از چهره های برجسته موسیقی جنبش موسیقی محلی الهام گرفته است. این گروه بارهای محلی طبقه کارگر را در شهر نزدیک وینتون ، لوئیزیانا ، می دید و در آنها گاهی اجراهای کوچک انجام می داد. جاپلین در سال آخر دبیرستان شهرت خود را به عنوان دختری پر سر و صدا و سر سخت پیدا کرد. وی می گفت که دوست دارد مشروبات الکلی بخورد و گاهی دردسر درست کند.
پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان ، جاپلین در کالج فناوری ایالتی لامار در شهر همسایه بومونت ، تگزاس ثبت نام کرد. در آنجا ، او بیشتر از وقت خود را صرف وقت گذرانی و نوشیدن با دوستانش می کرد. در پایان ترم اول خود در لامار ، جاپلین مدرسه را ترک کرد. وی سپس به کالج پورت آرتور رفت و در آنجا دوره های منشی گری را گذراند و در تابستان سال 1961 به لس آنجلس رفت. این اولین تلاش برای جدایی از خانواده زیاد موفقیت آمیز نبود ، اما جاپلین به همین دلیل به بندر آرتور بازگشت .
در تابستان سال 1962 ، جاپلین به دانشگاه تگزاس در آستین رفت و در آنجا به تحصیل در رشته هنر پرداخت. در آستین ، جاپلین شروع به اجرای برنامه های مردمی کرد - گردهمایی های موسیقی گاه به گاه که هر کسی می تواند در آن اجرا کند - در محوطه دانشگاه و در Threadgill ، یک پمپ بنزین تبدیل به استیج شد ، با پسران Waller Creek ، که از دوستان وی بودند یک گروه موسیقی سه نفره ایجاد کرده بودند.
جاپلین با سبک آواز خاص و بدیع اما ناخوشایند برای عموم خود بسیاری از مخاطبان را شگفت زده کرد. او در آن زمان به هیچ وکالیست زن سفیدپوست دیگری شباهت نداشت (آیکون های مردمی مانند جوآن بائز و جودی کالینز به دلیل صدای ملایم معروف بودند).
در ژانویه 1963 ، جاپلین برای دیدن صحنه موسیقی در حال ظهور در سانفرانسیسکو به همراه دوستش چت هلمس ، مدرسه را رها کرد. اما این تمایل به حرکت به سمت غرب ، مانند اولین مورد او ، ناموفق بود ، زیرا جاپلین تلاش می کرد تا به عنوان خواننده در منطقه خلیج موفق شود. او برخی از اجراها را نجام داد ، از جمله یک نمایش در کنار صحنه در جشنواره مردمی مونتری 1963 - اما اجراهای او برای مردم جذابیت زیادی پیدا نکرد. جاپلین سپس مدتی را در شهر نیویورک گذراند ، جایی که امیدوار بود شانس بهتری داشته باشد و زندگی حرفه ای خود را بتواند در آنجا آغاز کند ، اما نوشیدن الکل و استفاده از مواد مخدر (او به طور منظم شروع به استفاده از اسید یا آمفتامین ، در میان سایر مواد مخدر کرد) به شدت افزایش پیدا کرد. که برای رویاهای موسیقی او این کارها مضر است. در سال 1965 ، او سانفرانسیسکو را ترک کرد و در خانه تلاش کرد تا دوباره خود را جمع و جور کند.
با بازگشت به تگزاس ، جاپلین کمی از موسیقی و سبک زندگی سخت پر از مهمانی و مواد و خوش گذرانی خود فاصله گرفت و لباس محافظه کارانه ای پوشید و موهای بلند و اغلب نامرتب خود را درون یک کلاه قرار داد و هر کاری که از دستش برمی آمد انجام داد تا آرام و همراه با جامعه به نظر برسد. به نظر برسد. اما زندگی متعارف برای او نبود و آرزوی او برای تعقیب رویاهای موسیقیایی خود برای مدت طولانی در زیر آب نمی ماند.
جاپلین به آرامی به اجرا بازگشت و در ماه مه 1966 ، توسط دوست خود تراویس ریورز برای آزمایش در یک گروه راک ساییکدلیک جدید مستقر در سانفرانسیسکو ، به نام big brother و هلدینگ شرکت جذب شد. در آن زمان ، این گروه توسط یکی دیگر از دوستان دیرینه جاپلین ، چت هلمز اداره می شد. Big brother ، که اعضای آن جیمز گورلی ، دیو گتز ، پیتر آلبین و سام اندرو بودند ، بخشی از موسیقی در حال رونق در اواخر دهه 1960 سان فرانسیسکو بود. از میان گروههای دیگر درگیر این صحنه ، Grateful Dead بود.
Big brother
جاپلین در طی تست های خود گروه را منفجر کرد و به سرعت به او پیشنهاد عضویت در گروه شد. در روزهای آغازین زندگی خود با Big Brother ، او فقط چند آهنگ خواند و در پس زمینه گیتار نواخت. اما طولی نکشید که جاپلین نقش بزرگتری را در گروه به عهده گرفت ، زیرا Big Brother در منطقه خلیج طرفداران زیادی پیدا کرد. حضور آنها در جشنواره افسانه ای پاپ مونتری در سال 1967 - به طور خاص آلبوم آنها از "Ball and Chain" (که در ابتدا توسط اسطوره R&B Big Mama Thornton مشهور شد) باعث تحسین بیشتر گروه شد. بیشتر تمجیدها ، بیشتر به آوازهای باورنکردنی Joplin اختصاص داشت. با استفاده از هروئین ، آمفتامین و بوربونی که وی هنگام اجرای برنامه ها مستقیماً از بطری می نوشید ، سبک بی بند و بار جاپلین و صدای خش دار و زمخت مخاطبان را مسحور می کرد، و همه این توجهات باعث ایجاد اختلاف در بین جاپلین و هم گروه هایش شد.
رئیس کلمبیا رکوردز ، کلایو دیویس ، پس از شنیدن جاپلین در مونتری ، خواستار جذب گروه شد. بعداً آلبرت گروسمن ، که مدیر Bob Dylan ، Band ، و Peter ، Paul & Mary بود ، بعنوان مدیر برنامه گروه تعیین شد و توانست آنها را از قرارداد ضبط دیگری که قبلاً با Mainstream Records امضا کرده بودند ، خارج کند. در حالی که ضبط های آنها برای Mainstream هرگز مخاطب زیادی پیدا نکرد ، اولین آلبوم Big Brother برای کلمبیا ، Cheap Thrills (1968) بسیار مورد توجه قرار گرفت. در حالی که آلبوم بسیار موفقیت آمیز بود - با آهنگ هایی مانند "Piece of My Heart" و "Summertime" به سرعت به یک ضبط طلای معتبر تبدیل شد - ایجاد آن یک پروسه چالش برانگیز بود و باعث ایجاد مشکلات بیشتر بین جاپلین و سایر اعضای گروه شد. (این آلبوم توسط جان سایمون تهیه شده است ، كه می خواست گروه را پس از استفاده در تلاش برای ایجاد صدای عالی از نظر فنی بگیرد.) Cheap Thrills به تقویت شهرت Joplin به عنوان یک خواننده بی نظیر ، پویا و بلوز راک کمک کرد. با وجود موفقیت مداوم big brother ، جاپلین با احساس ناامیدی در حرفه اش از گروه ناامید می شد.
شروع کار به عنوان خواننده انفرادی
جاپلین با تصمیم خود برای ترک Big brother دست و پنجه نرم می کرد ، زیرا هم گروه های او برای او مانند یک خانواده بودند ، اما سرانجام تصمیم گرفت از این گروه جدا شود. او آخرین بار در دسامبر 1968 با Big Brother بازی کرد.
پس از یک اجرای تاریخی در وودستاک (آگوست 1969) ، جاپلین اولین تلاش انفرادی خود را با نام I Got Dem Ol 'Kozmic Blues Again Mama! ، در سپتامبر 1969 ، با گروه موسیقی بلوز Kozmic منتشر کرد. برخی از به یادماندنی ترین آهنگ های این پروژه "Try (فقط کمی سخت تر)" و "To Love Somebody" بودند که کاور آهنگی از Bee Gees بود. اما Kozmic Blues نظرات مختلفی را دریافت کرد ، برخی رسانه ها شخصاً از Joplin انتقاد کردند. با انتقاد از اینکه برای اثبات خود بعنوان یک هنرمند انفرادی زن در یک صنعت مردسالار تحت فشار قرار گرفته است ، انتقادات باعث ناراحتی جاپلین شد. وی بعداً در مصاحبه ای با هوارد اسمیت ذر رادیو صدای دهکده گفت: "آن زمان برای من زمان بسیار سختی بود." "این واقعاً مهم بود ، می دانید ، آیا مردم قصد دارند مرا بپذیرند یا نه." (آخرین مصاحبه جاپلین با اسمیت بود ؛ این مصاحبه در 30 سپتامبر 1970 ، درست چهار روز قبل از مرگ او انجام شد.) به نظر می رسید که خارج از موسیقی ، جاپلین با الکل و مواد مخدر از جمله اعتیاد به هروئین دست و پنجه نرم می کند. آلبوم بعدی Joplin موفق ترین ، اما به طرز غم انگیزی آخرین آلبوم او خواهد بود. او مروارید را با گروه Full Tilt Boogie Band ضبط کرد و دو ترانه آن را نوشت ، آهنگ های قدرتمند و متحرک "Move Over" و "مرسدس بنز" ، در نقد مصرف گرایی به سبک بشارت یک ناجی.
مرگ تراژیک و میراث ماندگار جنیس جاپلین در موسیقی
به دنبال یک مبارزه طولانی با سو مصرف مواد و شکست در آن، جاپلین در اثر مصرف بیش از حد هروئین در 4 اکتبر 1970 در هتلی به نام هتل لندمارک هالیوود درگذشت. آلبوم مروارید تکمیل شده توسط تهیه کننده جاپلین ، پرل در سال 1971 آزاد شد و به سرعت مورد توجه قرار گرفت. تک آهنگ "من و بابی مک جی" نوشته شده توسط کریس کریستوفرسون ، عشق سابق جاپلین ، به رتبه اول جدول رسید.
با وجود مرگ نابهنگام او ، آهنگ های جنیس جاپلین همچنان باعث جذب طرفداران جدید و الهام بخشیدن به علاقه مندان موسیقی می شود. مجموعه های زیادی از آهنگ های او در طول سال ها منتشر شده است ، از جمله در کنسرت (1971) و جعبه مروارید (1999). جاپلین به رسمیت شناختن موفقیت های چشمگیر خود را هیچ وقت ندید ، در سال 1995 پس از مرگ به تالار مشاهیر راک اند رول وارد شد و با جایزه یک عمر دستاورد هنری آکادمی ضبط در جوایز گرمی در سال 2005 مفتخر شد. جاپلین که "بانوی اول راک اند رول" لقب گرفته است ، موضوع چندین کتاب و مستند از جمله عشق ، جانیس (1992) ، نوشته خواهرش لورا جاپلین بوده است. از این کتاب نمایشی با همین عنوان اقتباس شده است. مستند امی برگ ، جینیس : دختر کوچک آبی ، در سپتامبر 2015 در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد.
منابع:
آدرس اینترنتی: www.biography.com
منتخبی از آهنگ های جنیس جاپلین را بشنوید و لذت ببرید:
قطعه زیبای Piece Of My Heart
قطعه زیبای Cry Baby
قطعه زیبای Summertime
قطعه زیبای Move Over
قطعه زیبای Try (Just A Little Bit Harder)