متولد 14 اوت 1945 در دوسلدورف آلمان
نام تولد ارنست ویلهلم وندرس
نام مستعار ویم وندرس
ویم وندرس یک فیلمساز آلمانی نامزد اسکار است که در 14 اوت 1945 در دوسلدورف به نام کامل ارنست ویلهلم وندرس متولد شد. ). وندرس در دانشگاه ابتدا تحصیل کرد تا پزشک شود و سپس به فلسفه روی آورد و در سال 1965 تحصیلات خود را خاتمه داد. وی با نقل مکان به پاریس، قصد داشت نقاش شود.
او عاشق سینما شد اما نتوانست در مدرسه ملی فیلم فرانسه پذیرفته شود. او در حین حضور در خانه های سینما از خود به عنوان حکاکی حمایت می کرد. پس از بازگشت به آلمان غربی در سال 1967، او توسط United Artists در دفتر آن در دوسلدورف استخدام شد تا اینکه در ترم پاییز سال 1967 توسط دانشگاه تلویزیون و مدرسه فیلم مونیخ پذیرفته شد و تا سال 1970 در آنجا ماند. به عنوان منتقد فیلم روزنامه کار کرد. او علاوه بر فیلم کوتاه، به عنوان بخشی از تحصیلات خود یک فیلم سینمایی به نام تابستان در شهر (1971) ساخت.
وندرس به عنوان بخشی از موج جدید آلمان در دهه 1970 به رسمیت شناخته شد. دیگر کارگردانانی که بخشی از سینمای جدید آلمان بودند راینر ورنر فاسبیندر و ورنر هرتزوگ بودند. دومین فیلم بلند او، فیلمی که از رمان «اضطراب دروازه‌بان در ضربه پنالتی» (1972) اثر پیتر هاندکه ساخته شد، مانند آلیس در شهرها (1974) و پادشاهان جاده (1976) مورد تحسین قرار گرفت. فیلم دوست آمریکایی (1977) ("دوست آمریکایی") با بازی دنیس هاپر در نقش تام ریپلی ضد قهرمان پاتریشیا هایسمیت بود که نشان دهنده پیشرفت بین المللی او بود. او برای فیلم «دوست آمریکایی» نامزد نخل طلای جشنواره کن ۱۹۷۷ شد که از سوی هیئت ملی بازبینی در ایالات متحده به عنوان بهترین فیلم خارجی معرفی شد.
فرانسیس فورد کاپولا، به عنوان تهیه کننده، به وندرس فرصت کارگردانی در آمریکا را داد، اما همت (1982) یک شکست انتقادی و تجاری بود. با این حال، پاریس، تگزاس (1984) او که در آمریکا ساخته شده بود، با برنده شدن سه جایزه در جشنواره کن، از جمله نخل طلا، و وندرس جایزه بفتا را برای بهترین کارگردانی دریافت کرد. "پاریس، تگزاس" مقدمه ای برای بزرگترین موفقیت او، بال های هوس (1987) ("بال های هوس") بود که در آلمان ساخته شد. این فیلم جایزه بهترین کارگردانی را برای او در جشنواره کن به ارمغان آورد و موفقیت خوبی داشت، حتی باعث ایجاد یک بازسازی فاحش هالیوود از آن شد.
وندرس آن را با یک شکست انتقادی و تجاری در سال 1991 دنبال کرد، تا پایان جهان (1991) ("تا پایان جهان")، هرچند دور، خیلی نزدیک! (1993) برنده جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره کن شد. با این حال، شهرت به عنوان یک کارگردان فیلم بلند در ایالات متحده پس از بمبی که "تا آخر دنیا" بود، هرگز به طور کامل احیا نشد. از اواسط دهه 1990، وندرس خود را به عنوان یک فیلمساز غیرداستانی متمایز کرد و چندین مستند بسیار تحسین شده را کارگردانی کرد، از جمله مهمترین آنها Buena Vista Social Club (1999) و Pina (2011) که هر دو نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آوردند.
او با تمام همسرانش در حداقل یک فیلم کار کرد: با ادیا کچل: آلیس در شهرها (1974)، تابستان در شهر (1971) و اضطراب دروازه بان در ضربه پنالتی (1972)؛ با لیزا کورزر: آلیس در شهرها (1974)، دوست آمریکایی (1977)، حرکت اشتباه (1975) و پادشاهان جاده (1976)؛ با Isabelle Weingarten: وضعیت چیزها (1982)؛ با رونی بلاکلی: رعد و برق بیش از آب (1980)، هاممت (1982) و من آن را برای شما می خواهم(1985) و با Donata Wenders: فراتر از ابرها (1995)، Arisha، Der Bär und der Steinerne Ring (1992)
پس از مطالعه پزشکی، فلسفه و جامعه شناسی در مونیخ، فرایبورگ و دوسلدورف، او در سال 1968 به آکادمی مونیخ برای تلویزیون و فیلم (HFF) پیوست. در سال 1968، Yasujirô Ozu را به عنوان بزرگترین استاد خود در فیلم سازی در نظر می گیرد. بسیاری از فیلم های او به نیکلاس ری، که توسط استفاده بیانگرایانه از رنگ ساخته شده در دوست آمریکایی (1977) یا عنوان تا پایان جهان (1991) ثابت شده است (تا پایان جهان)، آخرین کلمات سخنرانی در پادشاه K ری پادشاهان جاده (1976) نیز دوست داشتنی یک صحنه را از ریوی مرد لوی (1952) آسان می کند. فیلم رعد و برق او بیش از آب (1980) مستند ی در مورد روزهای آخر نیکلاس ری است. وندرس معتقد است که در بهترین حالت کارگردان می بایست تهیه کننده آثار خود نیز باشد تا از هر گونه دخل و تصرف در آثارش خودداری کند. از نگاه او تفاوت سینمای آمریکا و اروپا در این است که ذهن عوامل در آمریکا بیشتر مبتنی بر عمل است. یعنی هنگامی که فیلم نامه آماده شد در عمل فیلم ساخته شده، اما در اروپا این بیشتر موضوع و ایده است که همه را درگیر خود می کند. وندرس در کنار کارگردانی کار عکاسی هم انجام می دهد و از وی چندین کتاب عکس منتشر شده است . وی همچنین تهیه کنندگی آثار مستند و داستانی بسیاری را نیز بر عهده داشته است.
سال ساخت عنوان عنوان آلمانی توضیح
۱۹۷۰ تابستان در شهر
۱۹۷۲ ترس دروازه‌بان از پنالتی Die Angst des Tormanns beim Elfmeter بر اساس رمانی به همین نام از پیتر هاندکه
۱۹۷۳ داغ ننگ Der Scharlachrote Buchstabe بر اساس رمانی به همین نام از ناتانیل هائورن
۱۹۷۴ آلیس در شهرها Alice in den Städten اولین قسمت از سه‌گانهٔ فیلم جادهٔ وندرس
۱۹۷۵ حرکت اشتباه Falsche Bewegung قسمت دوم سه‌گانهٔ فیلم جاده
۱۹۷۶ سلاطین جاده Im Lauf der Zeit قسمت سوم سه‌گانهٔ فیلم جاده
۱۹۷۷ دوست آمریکایی Der Amerikanische Freund اقتباسی از رمان بازی ریپلی نوشته پاتریشیا های‌اسمیت
۱۹۸۰ آذرخش بر آب مستند دربارهٔ آخرین روزهای زندگی نیکلاس ری
۱۹۸۲ اتاق ۶۶۶ Chambre 666
۱۹۸۲ زاویهٔ مقابل مستند از مشاجرات کارگردان با
فرانسیس فورد کاپولا طی ساخت فیلم همِت
۱۹۸۲ همِت بر اساس رمانی از جو گورس
داستانی خیالی در مورد داشیل همت ،
نویسندهٔ آمریکایی
۱۹۸۲ وضعیت چیزها Stand der Dinge
۱۹۸۴ پاریس تگزاس
۱۹۸۵ توکیو گا Tokyo-Ga 東京画 فیلم مستندی دربارهٔ یاسوجیرو اوزو
۱۹۸۷ آسمان فراز برلین Der Himmel über Berlin فیلمنامه همراه با پیتر هاندکه
۱۹۸۹ دفتر یادداشت در مورد شهرها و لباس‌ها Aufzeichnungen zu Kleidern und Städten
۱۹۹۰ آبی داغ (به انگلیسی Red Hot Blue) ویدئو کلیپ برای آهنگ "شب و روز اثر یو تو
(Night and Day)
۱۹۹۱ تا انتهای جهان Bis ans Ende der Welt
۱۹۹۲ آریشا، خرس و حلقهٔ سنگی Arisha, der Bär und der steinerne Ring
۱۹۹۳ بسیار دور، چنین نزدیک! In weiter Ferne, so nah! دنبالهٔ آسمان فراز برلین
۱۹۹۴ داستان لیسبون تا حدودی دنبالهٔ وضعیت چیزها.
۱۹۹۵ برادران اسکلادونوفسکی Die Gebrüder Skladanowsky
۱۹۹۷ پایان خشونت
۱۹۹۸ ویلی نلسون در تیترو
۱۹۹۹ کلوپ اجتماعی بوئنا ویستا مستند در مورد نوازندگان کوبایی، همراه با ری کودر
۲۰۰۰ هتل میلیون دلاری
۲۰۰۲ چکامه‌ای برای کواون:
فیلمی دربارهٔ راک اند رول Viel passiert - Der BAP-Film
۲۰۰۲ ده دقیقه بزرگ‌تر:ترومپِت "Ten Minutes Older:Trumpet" قسمت "دوازده مایل تا ترونا"
۲۰۰۳ روح یک مرد "Soul Of A man"
۲۰۰۴ سرزمین فراوانی "Land Of Plenty"
۲۰۰۵ Don't Come Knocking
۲۰۰۸ فیلمبرداری در پالرمو Palermo Shooting
۲۰۱۴ نمک زمین مستندی دربارهٔ سباستیائو سالگادو عکاس برزیلی
۲۰۱۵ پینا Pina مستندی دربارهٔ پینا بوش، رقصندهٔ آلمانی
۲۰۱۷ سیترانی citrani کارگردان ایرانی دکتر مهدی اجاقون
منبع : www.imdb.com
