ریچارد آودون (1923–2004) در نیویورک به دنیا آمد و در همان جا زندگی خود را آغاز کرد. علاقه او به عکاسی از همان سنین نوجوانی خود را نشان داد و از دوازده سالگی به باشگاه دوربین مردان جوان (YMHA) پیوست. وی در دبیرستان دیوید کلینتون در برانکس تحصیل کرد ، و در آنجا با جیمز بالدوین که سردبیر مجله ادبی مدرسه بود آشنا شد. بالدوین در سال 1941 به عنوان برنده شعر برگزیده دبیرستان های شهر نیویورک انتخاب شد.
آودون در سال 1942 در خلال جنگ جهانی دوم به نیروهای مسلح پیوست و به عنوان عکاس دستیار در یگان تفنگداران ارتش ایالات متحده خدمت کرد . همانطور که او آن را توصیف کرد ، "کار من تهیه عکس های هویتی بود از سربازان قبل از اعزام و جنازهای برگشته به وطن . قبل از اینکه به ذهنم خطور کند که عکاس می شوم از صد هزار چهره عکاسی کرده ام.
پس از دو سال خدمت ، او از Merchant Marine خارج می شود و به عنوان یک عکاس حرفه ای کار خود را آغاز می کند . در ابتدا در زمینه عکاسی مد کار خود را آغاز می کند و با مدیریت هنری الکسی برودوویچ در انستیتو طراحی مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی تحصیل می کند.
در سن بیست و دو سالگی ، Avedon شروع به کار به عنوان یک عکاس مستقل ، در درجه اول برای Harper’s Bazaar کرد. در ابتدا استفاده از استودیو توسط این مجله را انکار می کرد ، او با استفاده از تدبیر و ابتکار بی حد و حصر که ویژگی بارز هنر او بود ، در خیابان ها ، کلوپ های شبانه ، سیرک ، ساحل و مکان های غیرمعمول دیگر از مدل ها و مدهای مختلف رایج در شهر عکس گرفت. تحت مربیگری برودوویچ ، او به سرعت عکاس اصلی Harper’s Bazaar شد.
آودون از ابتدای کار خود ، پرتره های رسمی خود را برای چاپ در مجلات تئاتر هنر ، زندگی ، نگاه و هارپرز بازار و بسیاری دیگر تهیه کرد. او مجذوب توانایی عکاسی در نشان دادن شخصیت سوژه و نمایش دادن سبک زندگی سوژه های خود بود. او ژست ها ، نگرش ها ، مدل موها ، لباس ها و لوازم جانبی را به عنوان عناصر حیاتی و افشاگرانه یک تصویر در آثارش به نمایش در آورد. او به ماهیت دو بعدی عکاسی ، که قواعد آن را مطابق با اهداف سبک و روایت خود شکل می داد، اطمینان کامل داشت. همانطور که گفت عکس های من پنهان کار و نمادین نیستند بلکه حقیقت سوژه را در صورت مخاطب فریاد می زنند.
پس از انتشار مجموعه ای با نام مهمان در شماره آوریل 1965 در Harper’s Bazaar ، Avedon پس از مواجهه با طوفان انتقاد از همکاری خود با مدل های رنگین پوست، مجله را ترک کرد. وی به Vogue پیوست ، جایی که بیش از بیست سال در آنجا کار کرد. در سال 1992 ، آودون به همکاری به عنوان عکاس در نیویورکر پرداخت، جایی که پرتره های وی به تعریف مجدد زیبایی شناسی مجله کمک کرد. در این دوره ، عکاسی از مد او تقریباً به طور انحصاری در مجله فرانسوی Égoïste ظاهر می شد.
در طول این مدت ، Avedon یک استودیوی تجاری موفق را اداره می کرد و به دلیل گسترش مرز بین عکاسی "هنری" و "تجاری" اعتبار زیادی توانست پیدا کند. کار تعریف برند و ارتباط طولانی مدت وی با کلوین کلین ، Revlon ، Versace و ده ها شرکت دیگر منجر به معروف ترین کمپین های تبلیغاتی در تاریخ آمریکا شد. این کارزارها به آودون آزادی می داد تا پروژه های بزرگی را دنبال کند که در آن وی به دنبال علاقه های فرهنگی ، سیاسی و شخصی خود بود. وی به خاطر تصویربرداری گسترده از جنبش حقوق مدنی آمریکا ، جنگ ویتنام و چرخه مشهور عکس پدرش ، یعقوب اسرائیل آودون ، مشهور گردید. در سال 1976 ، وی برای مجله رولینگ استون ، پروژه "خانواده" را تهیه کرد ، تصویری جمعی از نخبگان قدرت آمریکا در زمان انتخابات دویست سالگی این کشور. از سال 1979 تا 1985 ، وی به طور گسترده در کمیسیون موزه هنر آمون کارتر کار کرد.
اولین بازنگری موزه آودون در موسسه اسمیتسونیان در سال 1962 برگزار شد. بسیاری از نمایش های مهم موزه پس از آن برگزار شد ، از جمله دو نمایش در موزه هنر متروپولیتن (1978 و 2002) ، موسسه هنر مینیاپولیس (1970) ، موزه هنر آمون کارتر آمریکا ( 1985) ، و موزه هنر آمریکایی ویتنی (1994). اولین کتاب عکس او به نام ، مشاهدات ، با مقاله ای از ترومن کاپوت در سال 1959 منتشر شد. وی در طول زندگی خود به انتشار کتابهایی از آثار خود کار خود را ادامه داد ، از جمله هیچ چیز شخصی در سال 1964 (با مقاله ای از جیمز بالدوین) ، پرتره های 1947–1977 (1978 ، با مقاله ای از هارولد روزنبرگ) ، زندگینامه ای (1993) ، شواهد 1944–1994 (1994 ، با مقاله هایی از جین لیوینگستون و آدام گوپنیک) و دهه شصت (1999 ، با مصاحبه های دون آربوس).
ریچارد آودون پس از خونریزی مغزی هنگام کار برای نیویورکر ، در اول اکتبر 2004 در سن آنتونیو ، تگزاس درگذشت. وی بنیاد ریچارد آودون را در زمان حیات خود تأسیس کرد.
یکی از مشهورترین مجموعه های وی که بسیاری اودون را با آن می شناسند پرتره های جاده ای است که در طول سالیان سفر ، با حرکت در جاده های آمریکا پدید آورده ، پرتره هایی ساده با پس زمینه سفید از شرایط مردم در آن زمان آمریکا. بی شک وی یکی از تأثیر گذارترین عکاسان تا یخ عکاسی می باشد.
منبع: وب سایت www.avedonfoundation.org
HARPER'S BAZAAR, APRIL 1950
مجله بازار بهار سال 1950 میلادی (بهار 1329 شمسی)
HARPER'S BAZAAR, APRIL 1965
مجله بازار بهار سال 1965 میلادی (بهار 1344 شمسی)
EGOÏSTE NO.13, 1997
مجله اگوئیست شماره 13- سال 1997 میلادی ( 1376 شمسی)
موضوع: سیرک آفتاب
